EEN KROKET VAN 13 DOLLAR
{NRC Handelsblad, Agenda, 8 maart, 2001}
New York Today, de online uitgaansgids van The New York Times, classificeert NL, het eerste Nederlandse restaurant in New York, als ‘Scandinavian’. Dat geeft wel aan dat New Yorkers bepaald niet bekend zijn met Nederland, laat staan de Nederlandse keuken. En inderdaad, The New York Times concludeert dat NL één belangrijk voordeel heeft boven andere restaurants: bijna geen enkele Amerikaan heeft enig benul wat de Nederlandse cuisine feitelijk behelst. Die onwetendheid zal met NL niet doorbroken worden. Want niet alleen rekent NL de Surinaamse en Indonesische keuken voor het gemak ook tot de Nederlandse, de Hollandse pot in NL is ook bijzonder… onhollands.
Niet dat zulks perse een slechte zaak is. Ik stel me zo voor dat je weinig New Yorkers warm zal kunnen krijgen voor boerenkool met worst, frikadellen of een patatje oorlog. Maar de zelfs voor New Yorkse begrippen prijzige haute cuisine van NL is wel het andere uiterste. Een (1!) kroket wordt hier - zonder mosterd - gepresenteerd op een bedje van gemengde sla en kost 13 dollar (31 gulden). De rijsttafel a 25 dollar bestaat uit vijf happen gele rijst, een minuscuul sateetje met smakeloze pindasaus, een paar flintertjes atjar tjampoer, vier stukjes kroepoek, een bakje rendang vlees dat niet lang genoeg heeft gesudderd en in kokosmelk gesmoorde boontjes. Stroopwafels vind je in snippers terug in de - overigens zeer geslaagde – ‘stroopwafelparfait met oma’s peertje’ (de menukaart is zowel in het Engels als het Nederlands).
De gerechten lopen in kwaliteit nogal uiteen: de hazenpeper met stampot van arugula heeft een rijke volle smaak, de griesmeel crême brulee is voortreffelijk, maar de poffertjes zijn vlak en klef en de roti met kip smaakt alsof ,,he’s been back and forth across the Atlantic several times" zoals mijn Amerikaanse metgezel het uitdrukte.
Net als de keuken is ook het interieur van het piepkleine en door het lage plafond enigszins benauwde restaurant pijnlijk modern. Tegen de achterwand bevindt zich een tegelmozaïek portret van koningin Beatrix. Aan weerszijden van de ruimte staan over de hele lengte van het restaurant hoge oranje ribfluwelen banken. De tafeltjes zijn van gepolijst beton. Zelfs in de toiletruimte viert het Nederlandse design hoogtij: een gifgroene wasbak van Hella Jongerius met daaronder een Brabantia pedaalemmer. Aan de muur hangt een beduimeld exemplaar van Peter van Straatens Zeurkalender.
Te oordelen naar een bezoek op een doordeweekse avond zijn het vooral Nederlandse toeristen en ‘ex-pats’ die de weg naar NL weten te vinden. Links en rechts van onze tafel ontwaren we landgenoten die ook een bijzonder on-New Yorkse gewoonte hebben geïmporteerd: roken aan tafel. NL blijkt een van de weinige New Yorkse restaurants waar vrijelijk een sigaret mag worden opgestoken, dit tot ontsteltenis van de weinige Amerikaanse bezoekers. Wil NL in New York overleven, dan zal met zulk ‘gedoogbeleid’ snel korte metten gemaakt moeten worden.
Jeroen van Bergeijk
NL
169 Sullivan Street
New York
(tussen Bleecker en West Houston Street)
telefoon: 212-3878801
reserveren wordt aanbevolen
|
