HOE GROOT IS DE INVLOED VAN AINTITCOOL.COM?
{VPRO-gids, 13 januari 2001}
Het is in Hollywood geaccepteerde wijsheid dat Harry Knowles van de website Ain’t It Cool News een film kan maken of breken. Knowles grossiert in roddels, persoonlijk getinte recensies maar vooral verslagen van testvoorstellingen van films waar nog het een en ander aan moet worden gesleuteld. Knowles heeft over heel Amerika zijn spionnen zitten en als die melden dat een film het in een sneak preview slecht doet, kun je rustig aannemen dat het betreffende werk een flop wordt. En vice versa. Het bekendste voorbeeld – en Knowles’ claim to fame – is dat hij als eerste voorspelde dat Titanic een denderend succes zou worden. Dezer dagen echter vernemen we niet zoveel meer van Ain’t It Cool News. Boze stemmen beweren dat Knowles zich door Hollywood heeft laten omkopen. In ruil voor snoepreisjes, bezoekjes aan filmsterren en regisseurs schrijft hij enthousiaste verhalen over flutfilms. Hoe het ook zij, hij heeft nog steeds wel degelijk invloed. Recentelijk vroeg Ain’t It Cool News aankomend scenarioschrijvers hun werk op te sturen. Enkele maanden later verscheen een column op de site waarin vier scripts werden gerecenseerd. Knowles nodigde de Hollywood gemeenschap nadrukkelijk uit de makers te benaderen. De volgende morgen stond bij Stephen Rogers de telefoon roodgloeiend. Hij is de auteur van het script met de intrigerende titel Long Story Short, A Tall Tale of Love, Process Serving and Taxidermy. Op de mediawebsite Inside.com vertelde Rogers dat maar liefst twintig agenten, managers en andersoortige filmtypes plotsklaps in hem waren geïnteresseerd en hij werd uitgenodigd voor tientallen besprekingen. Tot die tijd was het de jonge filmmaker niet gelukt ook maar iemand in Hollywood in zijn werk geïnteresseerd te krijgen. Ook de drie andere scenaristen die Ain’t It Cool News voor het voetlicht bracht mochten zich van de ene op de andere dag in de aandacht van Hollywood-types verheugen. De moraal van dit ontroerende verhaal? Dankzij internet hebben een paar struggling artists hun idealen kunnen verwezenlijken. Was het maar waar. De realiteit is helaas minder rooskleurig. Na de aanvankelijke belangstelling hebben geen van de vier scenaristen ooit meer iets uit Hollywood vernomen. Hun scenario’s liggen nog steeds ergens in een la stof te verzamelen.
© Jeroen van Bergeijk
|
