Ogenschijnlijk zijn er weinig redenen om het Australische gehucht Serviceton te bezoeken. Het plaatsje telt krap vijftig inwoners. De verf bladdert van de houten bungalows. Er staan autowrakken in de voortuinen. Er is een postkantoor annex general store, die alleen ’s ochtends een paar uur is geopend. Vanaf de omringende grasvlakten blaast de warme wind door de lege straten. Maar er is ook een vervallen, monumentaal treinstation. En er is een lied over Serviceton. Een lied van Tom Waits. Een prachtig, droevig nummer, Town With No Cheer genaamd, dat als geen ander de eenzaamheid van het Australische platteland bezingt. Een …