Met de best bekeken talkshow van het jaar, was het niet zo verwonderlijk dat Jerry Springer bij Barbara Walters (zeg maar de Tineke van de Amerikaanse buis) als een van de tien meest fascinerende mensen van 1998 werd. Maar Springer wist dit jaar niet alleen voor het eerst Oprah Winfrey in de kijkcijferoorlog te verslaan, met de kerst zag een boek het licht en ging ook nog eens zijn eerste speelfilm in première.
Zowel boek als film heten Ringmaster en bieden een kijkje achter de schermen. In de film speelt Springer het personage Jerry Farrelly, de gastheer van een praatprogramma waar de stoelen regelmatig door de lucht vliegen. We volgens zien twee disfunktionele families (een blanke en een zwarte) die op Springers - pardon Farrelly's - podium ruzie maken, maar in de kleedkamers de kwaadsten nog niet blijken te zijn. Backstage blijkt de film-Jerry plotsklaps een vredestichter, een rol die hij in werkelijkheid koste wat kost vermijdt. Ook in het boek probeert Springer zijn imago een beetje op te poetsen. Hoewel Springer in interviews doorgaans zelf de eerste is die meldt dat zijn programma 'trash' is, ouwehoert hij in zijn boek over de Holocaust (grote delen van zijn familie werden door de nazi's vermoord), zijn verleden als linkse politicus (hij was burgemeester van Cincinnati) en zijn voortdurende sympathie voor de minder bedeelden. Pas als je door dat politiek-correcte geklets hebt heengewerkt, komt Springer met the good stuff (de enige reden dat iemand sowieso zijn boek zou aanschaffen). Zo onthult Springer dat een van zijn favoriete gasten seks had met zijn paard en lezen we dat transseksuelen die nog geen operatie hebben ondergaan dankzij de vele hormonen een nogal typische lichaamsgeur hebben. Kijk, daarmee word je 'een van de meest fascinerende personages van het jaar".Jeroen van Bergeijk
