Saturday Night Live was ooit zo iets als Het Simplistisch Verbond, een komisch programma waar je voor thuis bleef. Bijna iedere Amerikaanse komiek van formaat brak door in Saturday Night Live: van John Belushi tot Steve Martin, van Dan Akroyd tot Eddie Murphy, van Bill Murray tot Dennis Miller. Maar die beroemdheden zijn allemaal van voor mijn tijd. Toen ik in Amerika kwam wonen, moest ik maar zelden lachen om Saturday Night Live. Thuisblijven deed ik er zeker niet voor. De sketches waren erg oubollig, alleen de herhalingen van de jaren tachtig waren leuk.
Slechts een komiek was de laatste jaren onweerstaanbaar: Norm MacDonald. Zijn humor is cynisch, sardonisch, gortdroog en niet na te vertellen. Net als alle grote komieken, is Norm vooral leuk van zichzelf en maakt het eigenlijk niet uit wat hij zegt. Niet iedereen is daar mee eens overigens. Want vorig jaar werd Norm tot mijn grote verdriet van de ene op de andere dag ontslagen door Don Ohlmeyer, de baas van NBC (het station dat Saturday Night Live uitzendt). Norm was not funny volgens Ohlmeyer. Maar het feit dat de komiek niet wilde ophouden met grappen maken over Ohlmeyers vriend O.J. Simpson zal ongetwijfeld ook aan de beëindiging van de werkrelatie hebben bijgedragen.
Een jaar lang bleef het stil rond Norm MacDonald totdat de komiek deze week zijn comeback maakte. De Norm Show is een sitcom waarin de komiek een hockeyspeler vertolkt die wegens belastingfraude wordt veroordeeld tot een bestaan als sociaal werker. Natuurlijk stond de Vakbond voor Sociaal Werkers direct op de achterste benen omdat de Norm Show geen juist beeld van de werkelijkheid zou geven. Nu is dat reuze vermakelijk, maar een echt probleem met de Norm Show is dat het programma eigenlijk helemaal niet leuk is. De Norm Show verschilt in niks van alle andere sitcoms: de strenge, domme baas, de kale, in zichzelf gekeerde collega, de begrijpende goede vriend, de zitbank in de huiskamer en het café waarin wordt nagepraat. En tegen zulke clichés kan zelfs de droge humor van Norm niet tegenop. Norm verdient beter.
Jeroen van Bergeijk
