Een beetje zuur moet het voor John de Mol toch wel zijn: uitgerekend in het land waar de televisie is uitgevonden is zijn internationale succesprogramma Big Brother een flop. Nou ja, flop. Het programma trekt gemiddelde kijkcijfers, maar van een succes kun je met de beste wil van de wereld niet spreken. Anders dan het realityprogramma Survivor dan afgelopen zomer tot een nationale obsessie uitgroeide, houdt Big Brother de gemoederen hier absoluut niet bezig. Dat komt natuurlijk omdat de kandidaten in het Big Brother huis van een onbeschrijfelijke saaiheid zijn. Aanvankelijk was het gezelschap best vermakelijk: er was Jordan de striptease danseres, Wil de Black Panther aktivist en Brittany, een punker die elke dag haar haar een andere kleur gaf en met haar 26 jaar nog maagd was. Maar natuurlijk werden de meest interessante kandidaten het eerst uit het huis gestemd. Wat overbleef is een dom, suf en zelfingenomen stelletje waar geen zinnig woord uitkomt en dat ten allen tijde probeert de lieve vrede te bewaren. Geen ruzies, geen seks, geen discussies. Oftewel geen drama.
Heus, ik heb mijn best gedaan een echte fan van Big Brother te worden maar dan moet je wel iets hebben om je mee te identificeren, of tenminste aan te ergeren. Maar zoals webtijdschrift Salon opmerkte, in je neus peuteren is nog spannender dan het dagelijkse Big Brother half uurtje. Wat een verschil met Survivor, het uit Zweden overgewaaide programma waarin vijftien kandidaten op een onbewoond eiland werden gezet. Het grote verschil met Big Brother was dat niet het publiek maar de kandidaten elkaar moesten wegstemmen. En dus bleven de grootste schoften over. Zo had je de homohatende ex-marinier, de achterbakse, sluwe en openlijk homoseksuele managementadviseur en de stoere uitgesproken vrouwelijke vrachtwagenchaffeur die samen een verbond hadden gesloten om alle naïeve en idealistische kandidaten van het eiland weg te krijgen. Uiteindelijk ging de man aan wie iedereen de grootste hekel had, er met de prijs vandoor. Kijk, dat is nou spannende televisie.
Jeroen van Bergeijk
