|
WES CRAVEN OVER SCREAM II
Op de stoep voor het sjieke hotel Essex House aan de rand van Central Park in New York staan diehard horrorfans de befaamde regisseur Wes Craven (Nightmare on Elmstreet) op te wachten. Craven is er aan gewend. "Ik word voortdurend belaagd door fans", vertelt hij binnen ten overstaan van een groepje internationale journalisten die hem komen uithoren over zijn nieuwste geesteskind, Scream II. "Maar de laatste tijd loopt het wel een beetje uit de hand. Wat me momenteel zorgen baart is dat we nog voordat de opnamen van Scream II waren begonnen aktief werden belaagd door spionnen die er alles aan deden om zoveel mogelijk informatie te vergaren over deze film. Er zijn tegenwoordig websites die de allergeheimste details van films die nog in produktie moeten, openbaar maken. Toen ik de eerste pagina's van het script voor Scream II onder ogen kreeg, ging ik de volgende online en vond een exacte kopie van die pagina's. En dat is natuurlijk een groot probleem: miljoenen kids kunnen lezen hoe jouw film er uit gaat zien, voordat je nog maar bent begonnen met filmen. Het gevolg was dat we het script op onkopieerbaar papier moesten verspreiden, dat we security guards op de set moesten hebben en dat iedereen confidentiality agreements moest tekenen". Hoe het ook zij, Scream II is zonder veel problemen afgekomen. De film verhaalt van een groepje teenagers dat wordt bedreigd door een moordenaar die geïnspireerd is door het werk van de slechterik uit de eerste Scream. De verwachtingen zijn hooggespannen. Scream II is tenslotte het vervolg op de grootste Amerikaanse 'sleeperhit' van 1996 die tegen alle verwachtingen in met een budget van 15 miljoen meer dan 100 miljoen dollar opbracht. Maar waarom eigenlijk een vervolg? Is het niet haast onmogelijk het succes van het origineel te evenaren? Craven: "Scream II is geen sequel maar het middelste deel van een trilogie. Nog voordat Scream I werd gemaakt, bestond al het idee om drie Scream films te maken. Bovendien heeft de film een buitengewoon origineel gegeven. In het standaard horrorvervolg komt de moordenaar terug maar zijn alle andere personages nieuw, hier is het precies andersom. Ik had hier de mogelijkheid om voort te bouwen op de hoofdpersoon uit de eerste film."
Scream was een uitermate originele horrorfilm: niet alleen werd de grootste ster van de film (Drew Barrymoore) al binnen vijf minuten vermoord, opvallend waren vooral de vele grapjes en verwijzingen naar andere horrorfilms. Een horrorfilm
over horrorfilms als het ware. En ook Scream II blinkt weer uit
in zo'n zelfbewuste houding. Zo discussiëren de personages
in Scream II uitgebreid over het fenomeen de sequel. Was de eerste
Alien niet veel beter dan het vervolg? Maar hoe zit het met The
Godfather? Was Part II niet veel intelligenter dan het origineel?
Craven is er van overtuigd dat deze zelfbewuste, postmoderne zo
je wilt, houding het grote succes van Scream heeft veroorzaakt
en ook Scream II weer populair zal maken. Craven: "Ik zou
niet willen zeggen dat de Screamfilms een parodie op de horrorfilm
zijn, maar ze nemen wel de clichés en de slechte voorbeelden
van het genre op de hak. Scream is een intelligent onderzoek naar
en een ontleding van het horrorgenre en ik denk dat het publiek
dat in hoge mate waardeert." Met het succes van Scream lijkt
het haast onmogelijk om in de jaren negentig nog een ouderwets
enge film te maken die niet gebukt gaat onder tongue-in-cheek
humor, die niet voortdurend verwijst naar andere films, die kortom
op zichzelf staat. Craven: "Je moet dit genre niet proberen
te limiteren. Ik denk niet dat we nu niet meer terug kunnen naar
de oude stijl horrorfilm. Ik maak nu al 25 jaar horrorfilms en
om de paar jaar vraagt iemand me weer 'denkt u ook niet dat horror
dood is?'. Maar voor je weet is het genre weer alive and kicking
zoals nu dankzij Scream is gebeurd. Het is net zoals met een
van de moordenaars: die steekt altijd weer op de meest onverwachte
momenten de kop op." |
Copyright © 1998 Jeroen van Bergeijk. All rights reserved. Alle rechten voorbehouden. Dit document mag niet verder worden verspreid en verveelvoudigd zonder schriftelijke toestemming van de auteur. Dit document kan verschillen van de gepubliceerde versie. |