After three days in the Western Australian goldfields, I am not getting anywhere, hence… Note to self: the fact that you are not finding any gold doesn’t mean it can’t be done. A nice Perth couple showed me some of their recent finds today. Made me more than a bit jealous.
Zo staat er maanden niks van me in de krant, dan opeens twee verhalen (die overigens al een tijdje op de plank lagen) in enkele dagen na elkaar in NRC Handelsblad. Eentje over steenkool (pdf) – de grootste exportindustrie van Australie. De ander over de Bushmaster (pdf) – het uitstekende Australische legervoertuig dat Nederland in Afghanistan gebruikt. Over steenkool maakt ik al eerder een reportage voor VPRO’s Bureau Buitenland op Radio 1.
Pecht hoort erbij. Maar als je de Nullarbor doorkuist vind je over een afstand van 1500 kilometer geen enkele nederzetting. En dus ook geen garages of monteurs. Ik zat dus nogal in de rats toen ik opeens een penetrante benzinegeur ontwaarde. Ik deed de motorklep open… en zag een straaltje benzine uit een slangetje spuiten. Met ouderwetse bandenplak en een hoop tape het gaatje gedicht en verder gereden. Na 788 km arriveerde ik in Norseman, waar Steve de slang in vijf minuten had gewisseld. Steve werkte voor de wegenwacht en had prachtige verhalen over auto onheil op de Nullarbor… maar …
Ik voelde me klein en verloren nadat ik vijfhonderfd kilometer langs deze afgrond had gereden. De enige tegenliggers waren road trains (vrachtwagens met drie opleggers) en een handvol grey nomads in hun terreinwagens met caravan. Dit stuk oceaan heet overigens The Great Australian Bight, officieel een baai. Nu al al 1000 kilometer geen dorpen meer, alleen road houses – veredelde benzinepompen – waar vrouwen met snorren achter de kassa staan (of als het meezit een backpacker uit Schotland), waar een kopje oploskoffie 7 dollar kost en de benzine twee keer zo duur is als in de rest van het land. …
Nullabor is een samentrekking van de Latijnse woorden Nullis en Arbor, oftewel Geen Bomen. The Nullabor is 200.000 km2 groot, en van oost naar west 1100 km lang. De naam is, zoals je ziet, goed gekozen. En hier vind je ook een van de beroemdste verkeersborden van Australie. Dat middelste beest is een wombat, en je ziet inderdaad heel wat dooie exemplaren liggen. Ik heb overigens nog geen camel road kill gezien – maar wat niet is kan uiteraard nog komen.